วันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2559

บทที่ 2 ตอนที่ 1 การทำงานเเละชีวิตที่หอพัก


          ผมได้งานทำก็จริง เเต่ผมต้องเช่าหอพักด้วย พ่อกับเเม่เองก็อยากให้อยุ่ใกล้บ้าน เเต่ทำไงได้ บ้านผมค่อนข้างเป็นชนบท งานรอบๆบ้านจึงไม่มีงานที่ผมทำได้ ผมจึงต้องทำงานในเมือง          

          ตอนย้ายของมาที่หอพัก พ่อกับเเม่ก้ตามมาส่ง เเละบอกให้ดูเเลตัวเองให้ดีน่ะลูก มีเงินก็เก็บไว้บ้าง เเล้วก็ส่งให้พ่อเเม่บ้าง ให้ประหยัดใช้เงิน จะได้ไม่เดือดร้อนในเเต่ละเดือนนะลูก เเม่กล่าว 

          ผมเป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้เซา คือเป็นคนตื่นยาก เเม้จะตั้งนาฬิกาปลุกเเต่ผมก็ตื่นยากเหมือน เดิม การเดินทางไป ทำงานใช้เวลา 30นาที ก็น่ะ ต้องวางเเผนการตื่นนอนใหม่เเล้วล่ะ

       

บทที่ 1 ตอนที่ 3 ได้งานเเล้วเเละเงินเดือนเดือนเเรก


      สุดท้าย 6 เดือนเต็มๆ ที่ผมสมัครงาน ตามสถานที่ต่างๆ เเละเเล้วผมก็ได้งานเป็น it support บริษัทเเห่งหนึ่ง ที่ตกลงให้เงินเดือนผมที่ 1,1000 บาท ก็น่าจะสมน้ำสมเนื้อเเละผมเองก็อยากทำงานซะที 

ผมได้เริ่มงาน โดยมีทีมงานได้เป็นพี่เลี้ยงให้ ผมว่าผมค่อนข้างโชคดี ที่มีคนเเนะนำการทำงานให้ มากกว่าเรามาเอ๋อ ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ที่นี่ถือว่าดี เเต่ที่อื่นที่เค้าไม่เเนะนำงาน คงจะเครียดในการทำงานมาก เเน่นอน 

      ผมทำงานที่บริษัท มาจนครบ 1 เดือนเเล้ว เเละเเล้วเงินเดือนก็ออก ผมได้เงินเดือนเเล้ว ความรุ้สึกมันค่อนข้างดีมากๆ ผมพอใจกับเงินเดือน เเละการทำงานของผม อยากทำงานเเบบนี้เรื่อยๆไปละน่ะ  


บทที่ 1 ตอนที่ 2 ง.งาน นั้นหายาก


          ผมเรียนจบเเล้วเเน่นอน ผมต้องหางานทำต่อ ผมจบด้าน it มา เป้าหมายเเรก หรือ งานที่พวกเราชาว it ต้องการนั้นก็คือ it support ของบริษัทต่างๆ ที่เค้าเปิดรับกัน 

          ผมสมัครงาน ตามสถานที่ต่างๆ ทั้งฝากประวัติไว้บ้าง ทั้งสัมภาษณ์งาน ทั้งทดสอบปฎิบัติ ผมไม่รู้ว่าพวกเค้าใช้เกณฑ์อะไรในการเลือกคนให้มาทำงาน ที่ผมเเน่ใจ ชื่อมหาวิทยาลัย เเละคะเเนนเกรด

          ผมทำการสัมครงาน หลังจากที่เรียนจบ นี่ก็ 3 เดือนเข้ามาเเล้ว ผมยังไม่ได้งาน ผมเองก็เเปลกใจผมสมัครงานไปตั้งหลายที่เเล้ว โอกาสที่เราจะโดนเรียกตัว ให้มาทำงานทำไม มันริบหรี่เหลือเกิน...





บทที่ 1 ตอนที่ 1 หลังจากเรียนจบ ป.ตรี


     เเละเเล้วก็ถึงวันที่ผมเรียนจบ 4 ปีในการเรียนจบ พอมาถึงวันที่เรียนจบจริงๆเเล้วร ผมรู้สึกว่ามันไวมาก ทั้งที่วันก่อนยังนั่งเรียนอยู่เลย การทำโปรเจคจบของผมก็ไม่ได้ยากเย็นนัก ไม่ดีเลิศเหมือนใครๆเค้า

     เน้นการใช้งานได้เป็นพอ ผมทำทำโปรเจคจบอะไรน่ะหรอ ผมไม่บอกหรอก ถ้าคุณเป็นหัวหน้างานที่ผมจะไปสมัครด้วยละก็ผมก้จะบอกคุณ เอาเป็นว่าผมมันก็เเค่คนที่ไม่ได้เรียนเก่งอะไรเกรดจบก็เเค่ 2.89 เอง

พูดถึงวันที่ตัวเองจบการศึกษาเเล้ว พร้อมรับปริญญาเป็นอะไรที่เหนื่อยๆมาก เเต่ก็ภูมิใจ ดูจากหน้าพ่อเเม่เเล้วพวกเค้าน่าจะภูมิใจมากกว่าเรา ต่อไปผมก็ต้องหางานดีๆทำ หาเงินเดือนใช้เอง จะไม่ขอเงินพอเเม่อีกต่อไปเเล้ว...